سال بعد، فیزیکدان هلندی، پیتر ون موشنبروک، خازن مشابهی را اختراع کرد که به افتخار دانشگاه لیدن که در آن کار می کرد، کوزه لیدن نام گرفت.[5] او همچنین تحت تأثیر قدرت شوکی قرار گرفت و نوشت: «من برای پادشاهی فرانسه شوک دومی را متحمل نمی‌شوم.
خازن
عدسی

در اکتبر 1745، Ewald Georg von Kleist از Pomerania، آلمان، دریافت که شارژ را می توان با اتصال یک ژنراتور الکترواستاتیک ولتاژ بالا توسط یک سیم به حجم آب در یک ظرف شیشه ای دستی ذخیره کرد.[4] دست فون کلایست و آب به عنوان رسانا و کوزه به عنوان دی الکتریک عمل می کردند (اگرچه جزئیات مکانیسم در آن زمان به درستی شناسایی نشده بود). فون کلایست دریافت که دست زدن به سیم منجر به جرقه ای قوی می شود که بسیار دردناک تر از جرقه ای است که از یک دستگاه الکترواستاتیک به دست می آید.
اچ ام آی دلتا